Και οι μπαμπάδες παθαίνουν 

κατάθλιψη...


Προτού ακόμη το παιδί γίνει ενός έτους, το 3% των μπαμπάδων (και το 13% των μαμάδων) πάσχει από μελαγχολία


Δεν είναι μόνο η μητρότητα που προκαλεί επιλόχεια κατάθλιψη αλλά και η πατρότητα. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στη Βρετανία, ο ένας στους πέντε πατεράδες υποφέρει από τουλάχιστον μια κρίση κατάθλιψης μέχρι το παιδί του να γίνει 12 ετών.
 
Στο σημείο αυτό οδηγείται λόγω της πίεσης που υφίσταται όποιος αποκτάει παιδιά, η οποία οφείλεται κυρίως στις αυξημένες υποχρεώσεις και στην έλλειψη ύπνου. Για τις ανάγκες της μελέτης εξετάστηκαν 87.000 οικογένειες οι οποίες έλαβαν ιατρική περίθαλψη το διάστημα από το 1993 ως το 2007 και εντοπίστηκαν όσοι είχαν διαγνωστεί με κατάθλιψη ή είχαν πάρει συνταγή για αντικαταθλιπτικά.
 
Οι ερευνητές βρήκαν ότι μέσα σε έναν χρόνο από την απόκτηση παιδιού το 3% των νέων μπαμπάδων υπέφερε από κατάθλιψη. Το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 10% όταν το πρώτο παιδί έκλεισε τα τέσσερά του χρόνια, 16% όταν έγινε οκτώ και 21% όταν έγινε 12 ετών.
 
Τα ποσοστά της κατάθλιψης για τις μαμάδες είναι υψηλότερα: το 13% των γυναικών πλήττεται από την ασθένεια ώσπου το πρώτο παιδί τους να γίνει ενός έτους, το 24% ώσπου να κλείσει τα τέσσερα, το 33% όταν το πρωτότοκο κλείνει τα οκτώ και το ποσοστό αυτό εκτοξεύεται στο 39% ως τα δωδέκατα γενέθλια του πρώτου παιδιού.
 
Ακόμη και η επιλόχεια κατάθλιψη χτυπάει τους άντρες- σε ποσοστό 10%, μόλις τέσσερις μονάδες λιγότερο από το ποσοστό των γυναικών. Σύμφωνα με την αμερικανική «Επιθεώρηση Παιδιατρικής», οι άντρες που υποφέρουν από κατάθλιψη είναι ευερέθιστοι, επιθετικοί, ακόμη και εχθρικοί- εμφανίζουν, δηλαδή, διαφορετικά συμπτώματα από τις γυναίκες λεχώνες που υποφέρουν από συναισθήματα λύπης και απελπισίας. Επίσης οι άντρες που πλήττονται από επιλόχεια κατάθλιψη τείνουν να μην έχουν μεγάλη επαφή με το μωρό ή να μην προσφέρουν καμία υποστήριξη προς τη μητέρα. Η έγκυρη ιατρική επιθεώρηση «Lancet» θεωρεί ότι μπορούν να εξαχθούν δύο συμπεράσματα. Πρώτον, ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα για το αν οι διαφορές στο ποσοστό των καταθλιπτικών πατεράδων ανάμεσα στις χώρες οφείλονται, για παράδειγμα, στο ότι μερικές παρέχουν γενναιόδωρες άδειες πατρότητας ενώ άλλες όχι. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι πρέπει να ερευνηθούν οι επιπτώσεις που έχει η κατάθλιψη του πατέρα στην ψυχολογική ανάπτυξη των παιδιών.
 
«Συνήθως εξετάζουμε τις νέες μητέρες για κατάθλιψη και όχι τους πατέρες, βλέπουμε όμως ότι και αυτοί έχουν μεγάλη ανάγκη από βοήθεια» λέει ο καθηγητής Εργουιν Νάζαρεθ από το Συμβούλιο Ιατρικών Ερευνών που πραγματοποίησε τη μελέτη στη Βρετανία.source:newsit.gr
top