Παιχνίδι στα χέρια της εκσκαφέας 1.200 τόνων
Η μοναδική γυναίκα στα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Εύη Σαλτού
Είναι 29 ετών και εργάζεται στα ορυχεία της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, μάλιστα, η Ασπασία Μαχαίρα κατέχει μία πρωτιά: είναι η μοναδική Ελληνίδα- και ίσως από τις ελάχιστες στον κόσμοχειρίστρια βαρέων ερπυστριοφόρων μηχανημάτων.
Εχοντας τελειώσει ηλεκτρολογία στο Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο και έχοντας στο χέρι πτυχίο ΙΕΚ στις Εφαρμογές Πληροφορικής, η Ασπασία θέλησε να εργαστεί στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, τη Μεγαλόπολη. «Δεν ήθελα να φύγω. Γι΄ αυτό και εστίασα στη ΔΕΗ. Αλλωστε, η εταιρεία δίνει δουλειά στην περιοχή μας. Εγώ γιατί να έφευγα;», αναρωτιέται η Ασπασία, μιλώντας στα «ΝΕΑ».
Αρχισε να εργάζεται στα ορυχεία της ΔΕΗ από τα 18 της, καλύπτοντας διαφορετικά πόστα. Πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, όμως, η εταιρεία, λαμβάνοντας υπόψη τις σπουδές της, την εκπαίδευσε για έναν χρόνο, προκειμένου να πάρει άδεια οδηγού χειριστή σε ηλεκτροκίνητα μηχανήματα εκτέλεσης τεχνικών έργων. «Μπορώ πλέον να χειρίζομαι ηλεκτροκίνητα μηχανήματα τύπου μετροπόντικα αλλά και μεγάλους ηλεκτροκίνητους εκσκαφείς αποκάλυψης και εξόρυξης λιγνίτη, μηχάνημα που χειρίζομαι στη ΔΕΗ».
Η 29χρονη είναι η μοναδική γυναίκα ανάμεσα σε 320 άνδρες χειριστές στα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη. Πρόσφατα, μάλιστα, γι΄ αυτή τη μοναδικότητά της συμπεριελήφθη στο βιβλίο των Ελληνικών Ρεκόρ. «Για μένα η επαγγελματική μου εξέλιξη ήταν φυσική. Ο πατέρας μου ήταν κι εκείνος χειριστής της ίδιας κατηγορίας μηχανημάτων, ενώ το σπίτι μας από τα ορυχεία απέχουν μόλις 100 μέτρα. Τη δουλειά αυτή την έζησα από μικρή και από πολύ κοντά. Ολα αυτά λοιπόν με έκαναν να δω ότι μία τέτοια επαγγελματική θέση είναι ιδανική για μένα», λέει.
Χειρίζεται όλα τα ηλεκτροκίνητα ερπυστριοφόρα που υπάρχουν στα ορυχεία. Εκείνο όμως που είναι εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι μπορεί και κουμαντάρει με άνεση τον μεγάλο εκσκαφέα, ύψους 32 μέτρων, μήκους 52 μέτρων, βάρους 1.200 τόνων και ισχύος 1.350 kw. Στο μπροστινό του τμήμα έχει έναν μεγάλο καδοτροχό, ο οποίος μόλις δώσουν οι χειριστές το... σήμα αρχίζει να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του και «δουλειά» του είναι να εντοπίζει και να βγάζει από το έδαφος τον λιγνίτη.
Οσο για το ωράριό της; «Δεν είναι το κλασικό. Εργάζομαι σε βάρδιες, άλλοτε πρωί, άλλοτε απόγευμα, αλλά η πιο σκληρή είναι η βραδινή βάρδια. Πιάνω δηλαδή δουλειά στις 11 το βράδυ και αφήνω το χειριστήριο του μηχανήματος στις 7 το πρωί».
Η οικογένειά της ήταν θετική στην απόφασή της να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χειρισμό τόσο μεγάλων μηχανημάτων αποκάλυψης και εξόρυξης λιγνίτη. «Μου είχαν εμπιστοσύνη, γιατί όπως και να το κάνεις θα έμπαινα σε έναν απόλυτα ανδροκρατούμενο χώρο. Αλλά και οι φίλοι μου ήταν και είναι περήφανοι για μένα, θαυμάζουν το γεγονός ότι μπορώ και αντεπεξέρχομαι σε μία δύσκολη και απαιτητική δουλειά». Δεν ήταν όμως και η αρχική αντιμετώπιση των συναδέλφων της το ίδιο θερμή. «Στην αρχή ήταν επιφυλακτικοί και δύσπιστοι απέναντί μου. Με αμφισβητούσαν και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έλεγαν “Πού πάει το κοριτσάκι;”. Τη συμπεριφορά αυτή τη θεώρησα απόλυτα φυσιολογική, είναι, άλλωστε, λογικό όταν μπαίνεις σε έναν επαγγελματικό χώρο- πόσω μάλλον έναν ανδροκρατούμενο- να σε κοιτούν με άλλο μάτι. Πλέον
όμως η σχέση μου μαζί τους είναι άψογη και δεν είναι υπερβολή να πω πως με έχουν σαν βασίλισσα», λέει η Ασπασία.
Δύσκολη δουλειά
Οι δυσκολίες του επαγγέλματός της είναι πολλές. Καμία, όμως, δεν την πτοεί, παρόλο που λόγω των απαιτητικών ωραρίων έχει περιοριστεί στο ελάχιστο ο προσωπικός της χρόνος. Η σκόνη και η ζέστη είναι, όπως δηλώνει, εχθροί της. «Παράλληλα, έχω να αντιμετωπίσω και τις αλλαγές στο βιολογικό μου ρολόι, καθώς τη μία εβδομάδα δουλεύω πρωί, την άλλη απόγευμα και την επομένη βράδυ».
Ο χειρισμός του μεγάλου εκσκαφέα απαιτεί, όπως σημειώνει η Ασπασία Μαχαίρα, το 100% της προσοχής των εργαζομένων. Τρεις χειριστές ανεβαίνουν στο μηχάνημα, σε διαφορετικές θέσεις- ένας στο μπροστινό μέρος του μηχανήματος, ο δεύτερος στη μέση και ο τρίτος στην «ουρά» του εκσκαφέα- και πρέπει να συνεννοούνται. «Ενας λάθος χειρισμός μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνος. Πρέπει να είσαι 8 ώρες με το μυαλό καθαρό και τη σκέψη σου συγκεντρωμένη σε αυτό που θα πρέπει να κάνεις. Παράλληλα, η συνεργασία με τους άλλους δύο συναδέλφους είναι απαραίτητη».
Και δεν είναι μόνο οι πρακτικές δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει η 29χρονη, αφού τους τελευταίους μήνες έχει αρχίσει έναν δικαστικό αγώνα. «Το 2007 συμμετείχα στον διαγωνισμό της ΔΕΗ για μόνιμο προσωπικό και στα προσωρινά αποτελέσματα το όνομά μου βρισκόταν στη 12η θέση σε σύνολο 16 χειριστών που θα προσλαμβάνονταν στο Λιγνιτικό Κέντρο Μεγαλόπολης. Τριάμισι χρόνια αργότερα, μας ανακοινώθηκε ότι η συνέντευξη καταργήθηκε μόνο στην ειδικότητα των χειριστών και τελικά δεν ήμουν στους προσληφθέντες. Ούτε αυτό, όμως, πρόκειται να με πτοήσει, καθώς αγαπώ τη δουλειά μου».
source:tanea.gr
Εχοντας τελειώσει ηλεκτρολογία στο Τεχνικό Επαγγελματικό Λύκειο και έχοντας στο χέρι πτυχίο ΙΕΚ στις Εφαρμογές Πληροφορικής, η Ασπασία θέλησε να εργαστεί στην πόλη που γεννήθηκε και μεγάλωσε, τη Μεγαλόπολη. «Δεν ήθελα να φύγω. Γι΄ αυτό και εστίασα στη ΔΕΗ. Αλλωστε, η εταιρεία δίνει δουλειά στην περιοχή μας. Εγώ γιατί να έφευγα;», αναρωτιέται η Ασπασία, μιλώντας στα «ΝΕΑ».
Αρχισε να εργάζεται στα ορυχεία της ΔΕΗ από τα 18 της, καλύπτοντας διαφορετικά πόστα. Πριν από σχεδόν τέσσερα χρόνια, όμως, η εταιρεία, λαμβάνοντας υπόψη τις σπουδές της, την εκπαίδευσε για έναν χρόνο, προκειμένου να πάρει άδεια οδηγού χειριστή σε ηλεκτροκίνητα μηχανήματα εκτέλεσης τεχνικών έργων. «Μπορώ πλέον να χειρίζομαι ηλεκτροκίνητα μηχανήματα τύπου μετροπόντικα αλλά και μεγάλους ηλεκτροκίνητους εκσκαφείς αποκάλυψης και εξόρυξης λιγνίτη, μηχάνημα που χειρίζομαι στη ΔΕΗ».
Η 29χρονη είναι η μοναδική γυναίκα ανάμεσα σε 320 άνδρες χειριστές στα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη. Πρόσφατα, μάλιστα, γι΄ αυτή τη μοναδικότητά της συμπεριελήφθη στο βιβλίο των Ελληνικών Ρεκόρ. «Για μένα η επαγγελματική μου εξέλιξη ήταν φυσική. Ο πατέρας μου ήταν κι εκείνος χειριστής της ίδιας κατηγορίας μηχανημάτων, ενώ το σπίτι μας από τα ορυχεία απέχουν μόλις 100 μέτρα. Τη δουλειά αυτή την έζησα από μικρή και από πολύ κοντά. Ολα αυτά λοιπόν με έκαναν να δω ότι μία τέτοια επαγγελματική θέση είναι ιδανική για μένα», λέει.
Χειρίζεται όλα τα ηλεκτροκίνητα ερπυστριοφόρα που υπάρχουν στα ορυχεία. Εκείνο όμως που είναι εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι μπορεί και κουμαντάρει με άνεση τον μεγάλο εκσκαφέα, ύψους 32 μέτρων, μήκους 52 μέτρων, βάρους 1.200 τόνων και ισχύος 1.350 kw. Στο μπροστινό του τμήμα έχει έναν μεγάλο καδοτροχό, ο οποίος μόλις δώσουν οι χειριστές το... σήμα αρχίζει να περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του και «δουλειά» του είναι να εντοπίζει και να βγάζει από το έδαφος τον λιγνίτη.
Οσο για το ωράριό της; «Δεν είναι το κλασικό. Εργάζομαι σε βάρδιες, άλλοτε πρωί, άλλοτε απόγευμα, αλλά η πιο σκληρή είναι η βραδινή βάρδια. Πιάνω δηλαδή δουλειά στις 11 το βράδυ και αφήνω το χειριστήριο του μηχανήματος στις 7 το πρωί».
Η οικογένειά της ήταν θετική στην απόφασή της να ασχοληθεί επαγγελματικά με τον χειρισμό τόσο μεγάλων μηχανημάτων αποκάλυψης και εξόρυξης λιγνίτη. «Μου είχαν εμπιστοσύνη, γιατί όπως και να το κάνεις θα έμπαινα σε έναν απόλυτα ανδροκρατούμενο χώρο. Αλλά και οι φίλοι μου ήταν και είναι περήφανοι για μένα, θαυμάζουν το γεγονός ότι μπορώ και αντεπεξέρχομαι σε μία δύσκολη και απαιτητική δουλειά». Δεν ήταν όμως και η αρχική αντιμετώπιση των συναδέλφων της το ίδιο θερμή. «Στην αρχή ήταν επιφυλακτικοί και δύσπιστοι απέναντί μου. Με αμφισβητούσαν και δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έλεγαν “Πού πάει το κοριτσάκι;”. Τη συμπεριφορά αυτή τη θεώρησα απόλυτα φυσιολογική, είναι, άλλωστε, λογικό όταν μπαίνεις σε έναν επαγγελματικό χώρο- πόσω μάλλον έναν ανδροκρατούμενο- να σε κοιτούν με άλλο μάτι. Πλέον
όμως η σχέση μου μαζί τους είναι άψογη και δεν είναι υπερβολή να πω πως με έχουν σαν βασίλισσα», λέει η Ασπασία. Δύσκολη δουλειά
Οι δυσκολίες του επαγγέλματός της είναι πολλές. Καμία, όμως, δεν την πτοεί, παρόλο που λόγω των απαιτητικών ωραρίων έχει περιοριστεί στο ελάχιστο ο προσωπικός της χρόνος. Η σκόνη και η ζέστη είναι, όπως δηλώνει, εχθροί της. «Παράλληλα, έχω να αντιμετωπίσω και τις αλλαγές στο βιολογικό μου ρολόι, καθώς τη μία εβδομάδα δουλεύω πρωί, την άλλη απόγευμα και την επομένη βράδυ».
Ο χειρισμός του μεγάλου εκσκαφέα απαιτεί, όπως σημειώνει η Ασπασία Μαχαίρα, το 100% της προσοχής των εργαζομένων. Τρεις χειριστές ανεβαίνουν στο μηχάνημα, σε διαφορετικές θέσεις- ένας στο μπροστινό μέρος του μηχανήματος, ο δεύτερος στη μέση και ο τρίτος στην «ουρά» του εκσκαφέα- και πρέπει να συνεννοούνται. «Ενας λάθος χειρισμός μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνος. Πρέπει να είσαι 8 ώρες με το μυαλό καθαρό και τη σκέψη σου συγκεντρωμένη σε αυτό που θα πρέπει να κάνεις. Παράλληλα, η συνεργασία με τους άλλους δύο συναδέλφους είναι απαραίτητη».
Και δεν είναι μόνο οι πρακτικές δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει η 29χρονη, αφού τους τελευταίους μήνες έχει αρχίσει έναν δικαστικό αγώνα. «Το 2007 συμμετείχα στον διαγωνισμό της ΔΕΗ για μόνιμο προσωπικό και στα προσωρινά αποτελέσματα το όνομά μου βρισκόταν στη 12η θέση σε σύνολο 16 χειριστών που θα προσλαμβάνονταν στο Λιγνιτικό Κέντρο Μεγαλόπολης. Τριάμισι χρόνια αργότερα, μας ανακοινώθηκε ότι η συνέντευξη καταργήθηκε μόνο στην ειδικότητα των χειριστών και τελικά δεν ήμουν στους προσληφθέντες. Ούτε αυτό, όμως, πρόκειται να με πτοήσει, καθώς αγαπώ τη δουλειά μου».
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου