Ορμονικά έξυπνη διατροφή και αδυνάτισμα...
Μήπως είστε κι εσείς ορμονικά εγκλωβισμένος στην αεροβική άσκηση που δεν αδυνατίζει; Η παρεξήγηση:
Το 1993, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τέξας συμπέραναν ότι καίγεται μεγαλύτερο ποσοστό θερμίδων από λίπος κατά τη διάρκεια ήπιας-μέτριας έντασης άσκησης από ό,τι όταν ασκούμαστε σε υψηλή ένταση.
Και μάλιστα, ο ρυθμός με τον οποίο το σώμα μας καίει λίπος κορυφώνεται περίπου στο 65% της αεροβικής ικανότητάς μας. Για τους περισσότερους αυτό ισοδυναμεί με περπάτημα η τροχάδην κατά τα οποία η σωματική προσπάθειά μας είναι τέτοια ώστε να εξακολουθούμε να μιλάμε με ευκολία.
Ωστόσο, αν ασκηθούμε σκληρότερα από αυτό, το ποσοστό των θερμίδων που καίγονται από λίπος πέφτει, ενώ το ποσοστό των θερμίδων που καίγονται από υδατάνθρακες ανεβαίνει, σαν την τραμπάλα.
Το εύρημα αυτό ήταν ελκυστικό επειδή φαινόταν να υποδηλώνει ότι η ηπιότερη άσκηση -για παράδειγμα, ένα αργό jogging- είναι πιο αποτελεσματική στην καύση λίπους από την εντονότερη άσκηση, όπως η ζωηρή γυμναστική με αντιστάσεις και βάρη ή τα σπριντ των 400 μέτρων.
Ποια άσκηση όμως αδυνατίζει (καίει σωματικό λίπος) ευκολότερα και ταχύτερα; Μπορεί να σας ξαφνιάζει, αλλά χάνουμε λίπος ταχύτερα με το να ασκούμαστε στη φάση καύσης υδατανθράκων και όχι λίπους!
Αυτό συμβαίνει όταν ασκούμαστε έντονα, συχνά δίνοντάς τα όλα για 30 έως 60 δευτερόλεπτα τη φορά. Υπάρχουν δύο λόγοι για αυτό.
Ο πρώτος λόγος είναι ότι αν και καίγεται ένα χαμηλότερο ποσοστό λίπους κατά τη διάρκεια αυτού του τύπου άσκησης υψηλής έντασης, η συνολική ποσότητα λίπους που καίγεται είναι παρόμοια με εκείνη της ήπιας-μέτριας δραστηριότητας.
Κι αυτό συμβαίνει διότι όσο εντονότερα πηγαίνεις, τόσο περισσότερες θερμίδες ανά λεπτό καις. Έτσι ακόμη κι αν το ποσοστό λίπους που καίγεται είναι μικρότερο, αφορά ένα μεγαλύτερο αριθμό συνολικών θερμίδων.
Ο δεύτερος, και σπουδαιότερος, λόγος: Αν κατά την άσκηση καίμε πρωτίστως λίπος, αυτομάτως καίμε λιγότερους υδατάνθρακες. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα ελαττώνουμε σημαντικά τα αποθέματα γλυκογόνου.
Τι είναι το γλυκογόνο; Κάποιος πρέπει να σας μιλήσει γι’ αυτό.
Γλυκογόνο ονομάζονται οι υδατάνθρακες που αποθηκεύονται στους μυς και το συκώτι σας. Ένας εύκολος τρόπος για να το κατανοήσετε είναι αν το φανταστείτε σαν μια αποθήκη σακχάρου (γλυκόζης), όπου το σάκχαρο είναι η μορφή των υδατανθράκων που το σώμα σας χρησιμοποιεί για καύσιμο.
Ωστόσο, σε αντίθεση με τις αποθήκες λίπους, οι οποίες μπορούν να επεκτείνονται (δηλαδή να σας κάνουν όλο και πιο παχύσαρκους), η αποθήκη σας γλυκογόνου έχει περιορισμένη χωρητικότητα για σάκχαρο. Σκεφτείτε το ποτήρι σας.
Προσπαθήστε να το γεμίσετε με ένα λίτρο νερό και θα δείτε το περισσότερο να ξεχειλίζει και να χύνεται κάτω. Έτσι συμβαίνει και με το σάκχαρο και την αποθήκη σας γλυκογόνου. Ό,τι σάκχαρο ξεχειλίζει από τις αποθήκες σας γλυκογόνου το φοράτε στη μορφή σωματικού λίπους!
Σε αυτό έγκειται και το πρόβλημα. Μια φουλαρισμένη αποθήκη γλυκογόνου δίνει το σήμα στο σώμα σας να χρησιμοποιεί για ενέργεια τους εισερχόμενους υδατάνθρακες (και όχι το λίπος) και να μετατρέπει τους υδατάνθρακες σε λίπος (!) αντί να χρησιμοποιεί το αποθηκευμένο λίπος σας. Αλλιώς η αποθήκη σας γλυκογόνου θα ξεχείλιζε.
Το αποτέλεσμα είναι ότι το σώμα σας όχι μόνο σταματάει να καίει λίπος αλλά τείνει και να το διατηρήσει, εφόσον του προσφέρετε λίγο λίπος από την τροφή σας. Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για το τρομακτικά επιδεινούμενο πρόβλημα παχυσαρκίας σήμερα (250% αύξηση σε 25 χρόνια!).
Επειδή οι δίαιτες των περισσότερων είναι υπερβολικά περιεκτικές σε υδατάνθρακες, τα αποθέματά τους γλυκογόνου είναι πάντα στα υψηλότατα όρια. Συνεπώς το σώμα τους δεν τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν για καύσιμο το αποθηκευμένο λίπος τους.
Αν λοιπόν κατά την ήπια-μέτρια άσκηση καίμε πρωτίστως λίπος, αυτομάτως θα καίμε λιγότερους υδατάνθρακες, δεν θα ελαττώνουμε σημαντικά τα αποθέματα γλυκογόνου και έτσι θα μειώνεται η ικανότητά μας να καίμε λίπος όταν δεν θα ασκούμαστε!
Αν όμως ασκηθούμε έντονα καίγοντας πρωτίστως υδατάνθρακες, θα εξαντλήσουμε τα αποθέματά μας γλυκογόνου. Αυτό θα μας επιτρέψει να καίμε περισσότερο λίπος όταν θα καθόμαστε στο γραφείο μας ή θα χαλαρώνουμε στον καναπέ.
Το μήνυμα είναι ότι όσο εντονότερα ασκούμαστε, τόσο περισσότερο γλυκογόνο θα καίμε κατά την άσκηση αλλά και σωματικό λίπος μετά από την άσκηση! Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό ακριβώς το εύρημα πρωτοαναφέρθηκε από Γερμανούς ερευνητές το 1934.
Συνεπώς δεν πρόκειται για νέα γνώση, αλλά για μια καλύτερη ανάγνωση της επιστημονικής έρευνας αναφορικά με την καύση λίπους.
source:zougla.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου