Η ελληνική αγορά μοντέλο για τη διαχείριση δικτύων...

Σε μια από τις αγορές - υπόδειγμα για την Ευρωπαϊκή Ενωση αναδεικνύεται η ελληνική αγορά παροχής υπηρεσιών δικτύου. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με άλλους επιχειρηματικούς τομείς της χώρας, όπου ακόμα απαντώνται δυσκολίες στην πρόσβαση και δραστηριοποίηση με τα λεγόμενα «κλειστά επαγγέλματα», η ισχύουσα ραδιοτηλεοπτική νομοθεσία (ν. 3592/07) -ένα από τα πρώτα νομοθετήματα βέβαια, που είχαν πάρει την έγκριση της Ε.Ε., πριν να υιοθετηθούν από την ελληνική πολιτεία- σε ό,τι αφορά τουλάχιστον το θέμα των δικτύων, διασφαλίζει τη δυνατότητα ισότιμης πρόσβασης και δραστηριοποίησης στο σύνολο των φορέων της αγοράς, χωρίς αποκλεισμούς -κάποιες φορές επικίνδυνους, δεδομένου του διττού ρόλου των ΜΜΕ- για παράδειγμα σε παρόχους υπηρεσιών περιεχομένου και παρόχους υπηρεσιών δικτύου.

Αξίζει να αναφερθεί ότι η ιδιαίτερη σημασία που έχει για την ανεξαρτησία των ραδιοτηλεοπτικών μέσων η δυνατότητα να διαχειρίζονται το δίκτυο μεταδόσεών τους στο νέο ψηφιακό περιβάλλον, έχει επισημανθεί από το σύνολο της αγοράς των media σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Το θέμα έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία για την περίπτωση των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών μέσων, γεγονός βέβαια που έχει προκαλέσει σχετικές τοποθετήσεις τόσο από την πλευρά της EBU, την Ενωση των δημόσιων ραδιοτηλεοπτικών Μέσων, όσο και από την ACT, η αντίστοιχη Ενωση των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών της Ευρώπης.

Αξίζει να επισημανθεί ότι το οικονομικό όφελος για την πολιτεία, από την «ενοικίαση» των συχνοτήτων και τη διαχείριση του σήματος από τους ενδιαφερόμενους, τόσο στην ελεύθερη αγορά δικτύων, σαν αυτή που έχει η χώρα μας, όσο και στο κλειστό μονοπωλιακό μοντέλο που προωθούν φορείς της αγοράς, παραμένει το ίδιο αφού το μόνο που αλλάζει για το κράτος είναι το συμβαλλόμενο μέρος.

naftemporiki.gr