Ο Χρήστος Φερεντίνος

Και Το Καλοκαίρι του '85...

Πως έγινε κράχτης στη ρουλέτα

Ήταν οι πρώτες διακοπές που θα έκανα μόνος μου. Πήγαμε με τα ξαδέλφια μου (τους δύο Παναγιώτηδες) σε Σίφνο, Μήλο, Τήνο και έπρεπε να περάσουμε όσο πιο φτηνά γινόταν.

Μπαίναμε λοιπόν στα περιβόλια και τρώγαμε πεπόνια και ντομάτες (μας κυνηγούσαν συνεχώς κάτι παππούδες με τσουγκράνες) και γενικά τη βγάζαμε με ό,τι βρίσκαμε. Μετά πήραμε τις σκηνές και ξεκινήσαμε να κάνουμε το γύρο της Πελοποννήσου. Γυρνάγαμε παντού και απολαμβάναμε την υπέροχη αίσθηση του να κοιμάσαι έξω, στη φύση, ώσπου ένα βράδυ ένιωσα κάτι περίεργο: Ήταν ένας τύπος μες στα μαύρα σκοτάδια που κατουρούσε επάνω μου!

Το ζητούμενο βέβαια στις νεανικές διακοπές ήταν τα κορίτσια και το πώς θα τις εντυπωσιάσουμε από το τίποτα. Θυμάμαι ότι είχα πάει με μια κοπέλα στη Νάξο, μου είχαν τελειώσει όλα μου τα λεφτά, δεν ήξερα τι να κάνω για να μη γίνω ρεζίλι, διότι εγώ την είχα ψήσει να πάμε, και καθώς περπατούσα στο δρόμο έπεσα επάνω σε δυο περιπλανώμενους που είχαν μια ρουλέτα του καζίνο. Μου έπιασαν την κουβέντα, με συμπάθησαν και με ρώτησαν: «Θέλεις να βγάλεις λίγα λεφτά;». Τους απάντησα «ναι» και μου είπαν «Θα έρθεις μαζί μας στο πανηγύρι που θα πάμε τώρα, θα κρατήσει τρία βράδια, και θα κάνεις ότι παίζεις, θα είσαι ο κράχτης μας». Συμφώνησα. Για τρία βράδια κατάστρωνα ολόκληρη ιστορία, ώστε να μην το πάρει είδηση η κοπέλα, πήγαινα στο πανηγύρι, έκανα για δυο ώρες τον κράχτη στη ρουλέτα, και τη βόλεψα μια χαρά. Στο τέλος μάλιστα της είπα: «Άμα θες, μπορούμε να παρατείνουμε τις διακοπές μας, έχω πολλά λεφτά μαζί μου!».

source:yupi.gr