Το χάσμα των γενεών 

«διδάσκει»

μαθήματα σε κολέγιο...

Το Beloit College καταγράφει τις πολιτισμικές αναφορές διαφορετικών γενεών, τις επεξεργάζεται και διδάσκει χωρίς το φόβο παρεξηγήσεων…

Για τους μαθητές που μπαίνουν στο κολέγιο αυτό το φθινόπωρο το e-mail είναι πολύ αργό, τα τηλέφωνα δεν έχουν καλώδια και τα παιχνίδια που έπαιζαν στους υπολογιστές όταν ήταν μικροί, βρίσκονται πλέον στα μουσεία.

Η τάξη του 2014 θεωρεί τον Κλιντ Ήστγουντ περισσότερο έναν ευαισθητοποιημένο σκηνοθέτη παρά τον «Βρώμικο Χάρυ» που πιέζει κάποιον αλήτη του δρόμου να του «φτιάξει την μέρα…». Πρόκειται για ορισμένα από τα 75 «πράγματα» που συλλέγει το Beloit College για τη δημιουργία της περίφημης Mindset List. Η εν λόγω λίστα συντίθεται κάθε χρόνο από δύο καθηγητές του ιδιωτικού αυτού ιδρύματος που περιλαμβάνει περίπου 1400 μαθητές.

Στοχεύει στο να υπενθυμίζει στους καθηγητές ότι οι πολιτισμικές αναφορές που ήταν οικείες σ’ αυτούς ενδεχομένως να πέφτουν στο κενό από τους νέοφερτους μαθητές, τη νέα γενιά. Πως αντιλαμβάνονται για παράδειγμα όσοι γεννήθηκαν το 1992 μια φανταστική ρωσική επίθεση με πυραύλους κατά των ΗΠΑ; Μάλλον με ήπιο τρόπο, χωρίς να αντιδρούν με εθνικιστικές κορώνες. Τα ψυχροπολεμικά στερεότυπα δεν έχουν εμποτίσει αυτή τη νέα γενιά με εθνικιστικές τοποθετήσεις και πατριωτικές υπερβολές έναντι των Ρώσων.

Γνωρίζοντας το χάσμα που δημιουργείται μεταξύ των γενεών, οι καθηγητές μπορούν να σχεδιάζουν και να νοηματοδοτήσουν καλύτερα το μάθημά τους, σχολιάζει ο Ron Nief, πρώην διευθυντής Δημοσίων Σχέσεων στο Beloit. O Νief φέρνει το παράδειγμα του νούμερο 13 στη λίστα: «Οι γονείς και οι καθηγητές φοβούνταν ότι τα καρτούν του Beavis και του Butt-Head ήταν η φωνή μιας χαμένης γενιάς».

Με πολύ περισσότερο περιεχόμενο σήμερα, όπως το South Park ή τα διάφορα online βίντεο, η ατζέντα έχει διευρυνθεί σε τέτοιο βαθμό που το παρελθόν μοιάζει γραφικό όσον αφορά τις ανησυχίες και τους φόβους των γονιών. «Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει με κάθε γενιά. Κοιτάζοντας πίσω συνειδητοποιούμε ότι δεν υπήρχε σοβαρός λόγος που αναστατωνόμαστε», συμπληρώνει ο Nief.

Tην ίδια στιγμή, βέβαια, δεν λείπουν και οι αντιρρήσεις από ορισμένα παιδιά. Η 17χρονη Jessica Peck από το Portland του Όρεγκον διαφωνεί μ’ ένα από τα στοιχεία στη λίστα που θέλουν τη γενιά της να ταχυδρομεί γράμματα σπανίως και την ίδια στιγμή να εμφανίζει αδυναμία στην καλλιγραφία. «Νομίζω ότι έχει πλάκα να στέλνεις γράμματα. Όταν έχω χρόνο γράφω γράμματα στους δικούς μου και τους φίλους μου. Και ναι, γράφω ‘καλλιγραφικά’».

Η Jessica αποτελεί εξαίρεση θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Για λίγο όμως. Παραδέχεται γελώντας ότι δεν έχει χρησιμοποιήσει τηλέφωνο με καλώδιο, «μόνο στο σπίτι των γονιών μου».

source:kathimerini.gr