Τέσσερις κίνδυνοι 

για την Κίνα...

Η Κίνα βρίσκεται σε μεγάλη οικονομική ανάπτυξη και σώζει την παγκόσμια οικονομία. Αληθεύει αυτό; Το περιοδικό The Investment έλεγξε την ύπαρξη αυτών των κινδύνων: Ανάπτυξη, νόμισμα, στεγαστική αγορά και πληθωρισμός.

Τα διοικητικά συμβούλια των περισσότερων εταιρειών του κόσμου χαίρονται όταν στην ατζέντα μίας συνάντησης βρίσκεται η Κίνα.

Είναι μεγάλη η ευθύνη που έχουν εναποθέσει στην ασιατική χώρα οι διεθνείς αγορές. Σανίδα σωτηρίας για εκατομμύρια επενδυτές και φορέας ελπίδας για πολλές υπερχρεωμένες κυβερνήσεις και σωτήρας της παγκόσμιας οικονομίας. Εκείνο όμως που εκπλήσσει περισσότερο του οικονομολόγους είναι πως καταφέρνει η Κίνα να ελιχθεί εν μέσω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Τελικά οι κομμουνιστές είναι οι καλύτεροι καπιταλιστές.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης παραμένουν υψηλοί εδώ και πολλά χρόνια. Κάθε χρόνο αυξάνονται οι θέσεις εργασίας. Ωστόσο, ο καλύτερος δείκτης για την οικονομία είναι ότι οι Κινέζοι αγοράζουν περισσότερα αυτοκίνητα απ' ότι οι Αμερικανοί. Αυτό δεν υπήρξε ποτά ξανά.

Υπάρχουν όμως και οι φωνές εκείνων που προειδοποιούν: «Η κατάσταση μπορεί να γίνει πολύ άσχημη» δηλώνει ο Βίνσεντ Στράους, μάνατζερ της επενδυτικής εταιρείας Commgest Magellan και προειδοποιεί για τον αυξανόμενο πληθωρισμό και την φούσκα της αισχροκέρδειας.

Κίνδυνος υπερθέρμανσης της οικονομίας;

Καταρχήν υπάρχει αρκετός σκεπτικισμός, όταν μία οικονομία καταφέρνει να δεκαπλασιάσει μέσα σε δέκα μόλις χρόνια τα μεγέθη της. «Δεν έχω ξαναδεί κάποιο αντίστοιχο φαινόμενο, τουλάχιστον στην σύγχρονη ιστορία και δεν πρόκειται να δούμε μέσα στις επόμενες δεκαετίες» τονίζει ο Τζιμ Ο' Νιλ από την Goldman Sachs.

Μέχρι στιγμής η Κίνα κατάφερε να καλύψει ένα μέρος της διαδρομής, υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν. Αυτή τη στιγμή κάθε Κινέζος φέρνει ετησίως 3.678 δολάρια στο ΑΕΠ της χώρας του, ενώ ο Αμερικανός 46.381 δολάρια.

Ο βασικός λόγος γι' αυτό είναι ότι δύο στους τρεις Κινέζους μένουν ακόμη στα χωριά τους και θα πρέπει να ανταπεξέλθουν μέσα σε κακές συνθήκες εργασίας και παραγωγής. Εάν φυσικά έχουν μία δουλειά.

Αντίθετα στις ΗΠΑ τα 2/3 των κατοίκων ζουν σε αστικά κέντρα. Σύμφωνα με την Morgan Stanley έως το 2025 περίπου 300 εκατομμύρια θα μετακομίσουν στις πόλεις της Κίνας και θα προστεθούν στο ήδη υπάρχοντα πληθυσμό. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μετανάστευση στην ιστορία της ανθρωπότητας και θα δημιουργήσει έναν τεράστιο στρατό εργαζομένων και παράλληλα καταναλωτών. Αυτοί θέλουν σπίτια, τηλεοράσεις και αυτοκίνητα.

Η κυβέρνηση το έχει καταλάβει αυτό. Η Κίνα θέλει να μετατραπεί από το εργαστήριο στο σούπερ μάρκετ του κόσμου και να απεμπλακεί με αυτό τον τρόπο από τις κρίσεις και τις διαθέσεις του παγκόσμιου εμπορίου και των εξαγωγών. Το Πεκίνο προσπαθεί να το πετύχει αυτό κάνοντας μικρά δώρα στους πολίτες της. Έτσι για παράδειγμα, μείωσε το 2009 στο μισό τον φόρο για την αγορά μικρών αυτοκινήτων, από 10% στο 5%.

Ωστόσο, ο δρόμος είναι ακόμη μακρύς. Μόλις το 1/3 του ΑΕΠ προέρχεται από την κατανάλωση, όταν στον υπόλοιπο κόσμο το αντίστοιχο μερίδιο ξεπερνάει το 50%. Επιπλέον, οι μισθοί αυξάνονται με πιο αργούς μισθούς από την οικονομία, ενώ είναι και άνισα κατανεμημένοι. Γι' αυτό το λόγο πολλές επαρχίες έχουν ορίσει έναν κατώτατο μισθό. Με πρόβλεψη για ανάπτυξη στο 8% και πληθωρισμό 3% για το 2010, η Κίνα μπορεί να το καταφέρει.

Η νομισματική πολιτική

Η Ουάσιγκτον και το Πεκίνο συγκρούονται εδώ κα πολλά χρόνια για το κινεζικό νόμισμα γουάν. Παρότι η οικονομίας της Κίνας αυξάνεται με ταχύτερους ρυθμούς τα τελευταία χρόνια και παρότι η Κεντρική Τράπεζας της χώρας κάθεται πάνω αποθέματα σε 2,5 δισεκ. δολαρίων, το γουάν γίνεται πιο ακριβό απέναντι στο δολάριο, μόνο όποτε το επιθυμούν οι Κινέζοι. Έχουν δέσει το νόμισμά τους στο δολάριο, προκειμένου να αποτρέψουν την ανατίμησή του.

Παρόλα αυτά το Πεκίνο ενέδωσε λίγο πριν από την σύνοδο της G20 στο Τορόντο και θέτοντας υπό σκέψη μία πιο ελαστική νομισματική πολιτική. Πράγματι, έκτοτε το γουάν έχει γίνει ελάχιστα πιο ακριβό. Ωστόσο, στην ουσία δεν έχει αλλάξει κάτι. Το κινεζικό νόμισμα είναι υποτιμημένο σε σχέση με τα υπόλοιπα νομίσματα. Με αυτό τον τόπο πωλούνται τα προϊόντα της Κίνας πωλούνται στο εξωτερικό τεχνικά πιο φθηνά. Ωστόσο, στην πραγματικότητα κανείς δεν ξέρει πόσο φθηνό είναι το γουάν. Οι υπολογισμοί κυμαίνονται από 10% έως 30%. Σύμφωνα με την HSBC το Πεκίνο θα ανατιμήσει το γουάν σταδιακά και με πολύ αργούς ρυθμούς.

Θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα μέχρι να προσαρμοστούν οι εξαγωγείς και οι κατασκευαστές. Αλλά θα τα καταφέρουν. Σε σχέση με το ΑΕΠ η Κίνα αναλώνει ένα τεράστιο εργατικό δυναμικό. Η Κίνα θα επιβιώσει όμως στις διεθνείς αγοράς παρότι θα έχει ένα πιο ισχυρό νόμισμα.

Θα πρέπει μάλιστα να υπολογίσει κανείς ότι στην Κίνα οι εξαγωγές θα γίνουν πιο ακριβές και οι εισαγωγές πιο φθηνές. Αυτό θα μειώσει τον πληθωρισμό και θα απαλλάξει την κυβέρνηση από αρκετές έγνοιες. Δεν πρόκειται λοιπόν να αφήσει να την παρακαλούν για πολύ ακόμη. Σε λίγα χρόνια δεν θα τίθεται άλλωστε τέτοιο θέμα. «Τότε η Σαγκάη θα είναι διεθνές χρηματοπιστωτικό κέντρο» αναφέρει η Κριστίνα Τσανγκ, μάνατζερ στην RCM China, θυγατρική της Allianz Global Investors και προσθέτει: «Αυτό μπορεί να γίνε μόνο με ένα νόμισμα που κυμαίνεται ελεύθερα στις αγορές».

Φούσκα στην αγορά ακινήτων

Στην Κίνα αυξάνεται η ανησυχία για μία φούσκα στην αγορά ακινήτων. Μόνο στο πρώτο τρίμηνο οι τιμές αυξήθηκαν κατά 16% μέσο όρο, ενώ το 2009 είχαν αυξηθεί κατά 25%. Ωστόσο, το φαινόμενο δεν παρατηρείται παντού. Ενώ στις πρωτοκλασάτες πόλεις, οι μέσοι εργαζόμενοι δεν έχουν πλέον την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν ένα διαμέρισμα, ενώ σε πόλεις της δεύτερης γραμμές υπάρχουν πολλές ευκαιρίες ακόμη. Απ' ότι φαίνεται το φαινόμενο της φούσκας στην αγορά ακινήτων είναι μάλλον τοπικό φαινόμενο για την Κίνα.

Παρόλα αυτά η κυβέρνηση έχει ήδη επέμβει για να μειώσει τον κίνδυνο. Έχει απελευθερώσει εκτάσεις για την κατασκευή κτιρίων, γραφείων και κατοικιών, ενώ προσπαθεί να περιορίσει τη ζήτηση μέσω της φορολογίας και της αυστηρότερης νομοθεσίας στο δανεισμό.

Οι αγοραστές πρέπει πλέον να προκαταβάλουν το 50% αντί του 40% της τιμής για μία δεύτερη κατοικία. Σε ορισμένες πόλεις μάλιστα υπάρχει φόρος ακίνητης περιουσίας, ενώ οι κατασκευαστές που καθυστερούν τη διαδικασία πώλησης μίας κατοικίας, προκειμένου να ανεβάσουν τις τιμές θα τιμωρούνται. Το Πεκίνο θα απελευθερώσει 1.800 χλμ. γης για την κατασκευή κατοικιών, έκταση διπλάσια σε σχέση με το 2009.

Ωστόσο, πολλοί είναι εκείνοι που αμφιβάλλουν ότι θα υπάρξει μείωση στη ζήτηση για αγορά ακινήτων. Η αγορά σπιτιού είναι αυτοσκοπός των Κινέζων, ενώ το ενοίκιο θεωρείται μεταβατικό στάδιο. Μάλιστα, η μετανάστευση τόσων εκατομμύριων ανθρώπων, θα διατηρήσει την σημερινή κατάσταση των περιορισμένα διαθέσιμων κατοικιών.

Ο κίνδυνος του πληθωρισμού

Στους Κινέζους δεν αρέσουν τα χρέη. Αυτό εξηγεί γιατί το κράτος, αλλά και η οικονομία και ο απλός κόσμος δεν υπερχρεώθηκε, όπως συνέβη σε άλλες χώρες.

Ωστόσο, η κρίση οδήγησε σε αύξηση του δανεισμού στην Κίνα. Μέχρι λίγο πριν από την κρίση, ο ρυθμός του δανεισμού ακολουθούσε την πορεία την ανάπτυξης. Ωστόσο, με το ξέσπασμα της κρίσης, οι κινεζικές εξαγωγές μειώθηκαν πλήττοντας την οικονομία. Γι' αυτό το λόγο η κυβέρνηση φρόντισε ώστε οι τράπεζες να εκδώσουν περισσότερα δάνεια για έργα υποδομών.

Αυτό μπορεί να το κάνει το Πεκίνο, καθώς οι περισσότερες τράπεζες είναι κρατικές. Όμως, αυτά δεν αρκούν να δημιουργήσουν μία φούσκα δανεισμού. Η Κίνα προσπαθεί να διατηρήσει την ισορροπία. Από τη μία να κρατήσει τους αναπτυξιακούς ρυθμούς της οικονομίας και από την άλλη να κρατήσει υπό έλεγχο τον πληθωρισμό. Εδώ υπάρχει η στήριξη από το γουάν, το οποίο ανατιμάται σιγά σιγά έναντι του δολαρίου. Καθώς τα περισσότεροι προϊόντα πωλούνται στη διεθνή αγορά με δολάρια, για τους Κινέζους θα είναι φθηνότερα.

Η Κίνα θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τα περισσότερα προβλήματα. Άλλωστε, το Πεκίνο έχει ακολουθήσει μία αποτελεσματική και εξαιρετική μακροοικονομική όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί να αποτύχει ξαφνικά;

source:kathimerini.gr