H τοξική κληρονομιά 

της αμερικανικής επίθεσης 

στην Fallujah...

Παιδιά στην Fallujah που υποφέρουν από γενετικές ανωμαλίες οι οποίες πιστεύεται ότι συνδέονται με τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στις επιθέσεις στην πόλη από πεζοναύτες των ΗΠΑ

Σύμφωνα με μία νέα μελέτη, η δραματική αύξηση στη θνησιμότητα των νεογνών, στην εμφάνιση καρκίνων και λευχαιμίας στην ιρακινή πόλη Fallujah, η οποία βομβαρδίστηκε από αμερικανούς πεζοναύτες το 2004, ξεπερνάει τα ποσοστά που είχαν αναφερθεί από τους επιζήσαντες των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι το 1945.

Του Patrick Cockburn στην Independent, 24/7/2010

Οι γιατροί της Fallujah διαμαρτύρονται από το 2005 για τα πολυάριθμα περιστατικά μωρών που γεννιούνται με σοβαρά προβλήματα, όπως ενός κοριτσιού που γεννήθηκε με δύο κεφάλια μέχρι περιπτώσεις παράλυσης των κάτω άκρων. Επίσης αναφέρουν ότι από τη μάχη με τους αμερικανούς και μετά, αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερους καρκίνους.

Οι ισχυρισμοί τους υποστηρίζονται από μία έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας δείχνουν τετραπλάσια αύξηση σε όλους τους καρκίνους και δωδεκαπλάσια αύξηση στους καρκίνους σε παιδιά κάτω των 14 ετών. Η θνησιμότητα νεογνών στην πόλη είναι τέσσερις φορές υψηλότερη από τη γειτονική Ιορδανία και οχτώ φορές υψηλότερη από το Κουβέιτ.

Ο Δρ. Chris Busby, επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο Ulster και ένας από τους συγγραφείς της έρευνας με δείγμα 4.800 άτομα στην Fallujah, είπε ότι είναι δύσκολο να εντοπιστεί το ακριβές αίτιο των καρκίνων και των γενετικών ασθενειών. Πρόσεθεσε ότι «για να προκληθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα, πρέπει να υπήρξε τεράστια έκθεση σε μεταλλαξιογόνους παράγοντες το 2004 όταν έγιναν οι επιθέσεις».

Οι αμερικανοί πεζοναύτες αρχικά πολιόρκησαν και βομβάρδισαν την Fallujah -50 χλμ. δυτικά της Βαγδάτης- τον Απρίλιο του 2004, μετά τη δολοφονία τεσσάρων υπαλλήλων της αμερικανικής εταιρίας ασφάλειας Blackwater και την καύση των σωμάτων τους. Μετά από οχτάμηνη ανακωχή, οι πεζοναύτες εισέβαλλαν στην Fallujah τον Νοέμβρη χρησιμοποιώντας πυροβολικό και εναέριο βομβαρδισμό εναντίον των θέσεων των ανταρτών. Αργότερα οι αμερικανικές δυνάμεις παραδέχθηκαν ότι είχαν χρησιμοποιήσει λευκό φώσφορο καθώς και άλλα πυρομαχικά.

Κατά τη διάρκεια της επίθεσης οι αμερικανοί διοικητές αντιμετώπιζαν την Fallujah σε μεγάλο βαθμό σαν ζώνη ανοιχτού πυρός στην προσπάθεια τους να μειώσουν τις απώλειες του στρατεύματός τους. Οι Βρετανοί αξιωματικοί θεώρησαν αποκρουστική την έλλειψη ενδιαφέροντος για τις απώλειες αμάχων. «Κατά τη διάρκεια των προπαρασκευαστικών επιχειρήσεων για την εισβολή στην Fallujah το Νοέμβρη του 2004, μέσα σε μία νύχτα εκτόξευσαν περισσότερα από 40 βλήματα πυροβολικού των 155mm σε ένα μικρό τμήμα της πόλης», θυμάται ο ταξίαρχος Nigel Aylwin-Foster, ένας βρετανός διοικητής που υπηρετούσε με τις αμερικανικές δυνάμεις στην Βαγδάτη.

Προσέθεσε ότι ο αμερικανός διοικητής που διέταξε αυτή την ισοπεδωτική χρήση πυρομαχικών, δεν την θεώρησε αρκετά σημαντική ώστε να την συμπεριλάβει στην καθημερινή του αναφορά στον ανώτερό του. O Δρ. Busby λέει ότι αν και δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον τύπο πολεμικού εξοπλισμού που χρησιμοποιήθηκε από τους πεζοναύτες, το εύρος των γενετικών βλαβών του πληθυσμού υποδηλώνει τη χρήση κάποιας μορφής ουρανίου: «Υποθέτω ότι χρησιμοποίησαν ένα νέο όπλο στα κτίρια για να γκρεμίσουν τους τοίχους και να σκοτώσουν όσους βρίσκονταν μέσα».

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από μία ομάδα 11 ερευνήτων τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο του 2010, η οποία επισκέφτηκε 711 σπίτια στην Fallujah. Ένα ερωτηματολόγιο συμπληρώθηκε από τους κατοίκους όπου έδιναν πληροφορίες για τους καρκίνους, τα αποτελέσματα των γεννήσεων και την νεογνική θνησιμότητα. Μέχρι τώρα, η ιρακινή κυβέρνηση είναι απρόθυμη να απαντήσει σε παράπονα πολιτών για τις βλάβες στην υγεία τους που προκάλεσαν στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Οι ερευνητές στην αρχή αντιμετωπίστηκαν με σχετική καχυποψία από τους ντόπιους, ειδικά μετά την μετάδοση ενός ρεπορτάζ από τηλεοπτικό σταθμό της Βαγδάτης που έλεγε ότι τρομοκράτες διεξάγουν μία έρευνα και ότι θα συλλαμβανόταν οποιοσδήποτε συμμετείχε σε αυτήν ή απαντούσε στις ερωτήσεις. Οι διοργανωτές της έρευνας, μετά από αυτό, κανόνισαν να συνοδεύονται από ένα άτομο εμπιστοσύνης της τοπικής κοινωνίας για να απομακρύνουν τις υποψίες.

Η μελέτη έχει τίτλο «Καρκίνος, Νεογνική Θνησιμότητα και Αναλογία Φύλων των Γεννήσεων στην Fallujah, Ιράκ 2005-2009» από τους Chris Busby, Malak Hamdan και Entesar Ariabi και καταλήγει στην επιβεβαίωση των ανέκδοτων στοιχείων για απότομη αύξηση των καρκίνων και των συγγενών γενετικών ασθενειών. Η νεογνική θνησιμότητα ήταν 80 στις 1000 γεννήσεις, σε σύγκριση με 19 στην Αίγυπτο, 17 στην Ιορδανία και 9,7 στο Κουβέιτ. Η έρευνα λέει ότι οι τύποι των καρκίνων είναι «παρόμοιοι με αυτούς που εμφάνισαν οι επιζήσαντες της Χιροσίμα οι οποίοι εκτέθηκαν σε ιονίζουσα ακτινοβολία από τη βόμβα και το ουράνιο που υπήρχε στη συνέχεια σε ραδιενεργά σωματίδια στην ατμόσφαιρα».

Οι ερευνητές βρήκαν αύξηση στη λευχαιμία κατά 38 φορές, 10 φορές στον καρκίνο του στήθους, και σημαντικές αυξήσεις στα λεμφώματα και στους εγκεφαλικούς όγκους στους ενήλικες. Στην Χιροσίμα οι επιζήσαντες εμφάνισαν δεκαεφταπλάσια αύξηση στη λευχαιμία, αλλά αυτό που προκαλεί κατάπληξη στην Fallujah σύμφωνα με τον Δρ. Busby δεν είναι μόνο τα μεγαλύτερα ποσοστά εξάπλωσης του καρκίνου, αλλά και η ταχύτητα με την οποία επηρεάζει τους κατοίκους.

Μεγάλης σημασίας ήταν και το εύρημα ότι η αναλογία φύλων στα νεογέννητα είχε αλλάξει. Σε ένα φυσιολογικό πληθυσμό, η αναλογία είναι 1050 αγόρια προς 1000 κορίτσια, αλλά σε όσους γεννήθηκαν μετά το 2005 παρατηρήθηκε μείωση κατά 18% στις γεννήσεις αγοριών, έτσι η αναλογία έγινε 850 αγόρια προς 1000 κορίτσια. Η αναλογία των φύλων είναι ένας δείκτης γενετικής ανωμαλίας η οποία επηρεάζει τα αγόρια περισσότερο από τα κορίτσια. Μία παρόμοια αλλαγή είχε ανακαλυφθεί και μετά τη Χιροσίμα.

Οι ΗΠΑ μείωσαν τη χρήση πυρομαχικών στο Ιράκ από το 2007 εξαιτίας του θυμού που προκαλούσε στους πολίτες. Όμως ταυτόχρονα έχουν μειωθεί η ιατρική περίθαλψη και οι συνθήκες υγιεινής στον Ιράκ από το 2003. Οι συνέπειες του πολέμου στους πολίτες ήταν δριμύτερες στην Fallujah από οπουδήποτε αλλού στο Ιράκ, διότι ο αποκλεισμός της πόλης από την υπόλοιπη χώρα συνεχίστηκε για καιρό μετά το 2004. Οι ζημιές από τον πόλεμο επιδιορθώνονταν πολύ αργά και οι άνθρωποι φοβόντουσαν να πάνε σε νοσοκομεία στη Βαγδάτη λόγω των σημείων στρατιωτικού ελέγχου στο δρόμο προς την πρωτεύουσα.source:tvxs.gr